Wie is de winnaar van de grote Steets EK-poule?

Je hebt het misschien wel gemerkt: er werd een EK voetbal gespeeld in Europa. De oranjekoorts was twee weken geleden acuut genezen, maar bij Steets speelde een groepje fanatiekelingen strijdlustig door voor de titel meestervoorspeller 2021. Afgelopen zondag stond de EK-finale op het programma en dus rijst de vraag: wie is de winnaar van de grote Steets EK-poule? 

Wat hebben we dit toernooi allemaal gezien? Het was een toernooi vol verrassingen. 

De eerste week: cola en tragiek

In de eerste week zagen we een aanvallend Italië, sterke Belgen, Frankrijk dat zijn rol als topfavoriet waarmaakte en een wisselvallig, maar daadkrachtig Oranje. Noord-Macedonië weerde zich dapper tegen de stugge Habsburgers, maar het was niet voldoende voor een punt. 

Tragisch dieptepunt was de hartstilstand van onze (voor alle Ajacieden) Chris Eriksen, maar gelukkig hebben we zijn duimpje en glimlach weer kunnen zien. In de eerste EK-week zagen we Cristiano Ronaldo hoogstpersoonlijk de waarde van billion-dollar merk Coca-Cola devalueren. Logisch, want Ronaldo heeft 312 miljoen volgers op Instagram en Coca-Cola een schamele 2,7 miljoen. CR7 is het grootste merk ter wereld en doet wat hij wil. Bovendien, met zo'n boodschap kunnen we dat alleen maar toejuichen. 

Daarna mochten we JUICHEN voor Oranje

De tweede week mochten we JUICHEN voor Oranje. Er was een doctoraat in de wiskunde voor nodig om uit te rekenen wie de volgende tegenstander zou worden, maar het werden de voormalige Sovjets uit Tsjechië. Voor de echte voetbalkenners onder ons bekend van 'de wissel', maar bij de rest natuurlijk vooral vanwege 'het bier'. 

We zagen de dappere Hongaren strijdend stand houden tegen superieure grootmachten Frankrijk en Duitsland, maar toch ten onder gaan. We zagen de Spanjaarden worstelen en uiteindelijk overtuigend bovenkomen tegen het zwakke Slowakije. We zagen Oranje overwinnen tegen een stug, maar slap Oostenrijk. En we zagen onze Leeuwen met gemak winnen van een dapper Noord-Macedonie, dat toch, eerlijk is eerlijk, meer had verdiend. 

We zagen de wederopstanding van het Danish Dynamite en een wisselvallige Mannschaft, die eerst CR7 en de zijnen overklasten en vervolgens bijna het onderspit delfden tegen de standvastige Hongaren.

Er gebeurde dus veel in die tweede week en ook de stand in onze EK-poule werd flink door elkaargeschud. 

En toen... huilen om Oranje

In week drie ging Oranje onderuit op de bekende bananenschil en begroetten we Frank en zijn jongens met hoongelach op Schiphol. Tja, wat moeten we er van zeggen? Onze Oranje Leeuwen, die de Tsjechische Republiek wel even de oren zouden wassen, gingen toch compleet en genadeloos af. Kansloos was het. In één klap waren we weer terug in de stemming die we voor het toernooi ook al hadden: Oranje is niks, de spelers zijn slap, de keeper is bejaard, de rechtsback heeft harde voeten, de spits is alleen maar bezig met zielig doen, we halen al die slingers weer naar beneden en Frank de Boer is een boerenlul.

Daartegenover stond dan wel weer de uitschakeling van de sterke, maar ongeïnspireerd spelende Fransozen. Die Fransen dus, die werden even druipend van ellende de oven in geschoven door de ontketende Zwitsers. Aan de hand van de herboren Granit Xaka (wat een naam!) en een geweldige Sommer namen de Zwitsers de penalty's beter. Die Zwitsers trouwens, zouden het Spanje daarna ook nog serieus lastig maken in de kwartfinale. 

Zinderende kwart- en halve finales

In de vierde EK-week zagen we een paar zinderende kwart- en halve finales, waarbij echte verrassingen toch wel uit zijn gebleven. De Belgen gingen roemloos onderuit (dat vind art director Ron heel leuk) tegen de geslepen Italianen. Een kunstje dat La Squadra Azzurra nog een keer herhaalde tegen Spanje.

Alvaro Morata was eerst de held en toen de schlemiel voor de Spanjaarden en het Deense sprookje werd hoogstpersoonlijk uitgeblazen (of uitgefloten?) door onze eigen Danny Makkelie (team Makkelie, moet ik zeggen). 

Italie verslaat Engelsen in de finale

Op de laatste dag van het toernooi zagen we een wat ongeïnspireerd Engeland na strafschoppen onderuit gaan tegen Italië. Aan de manier waarop de gepassioneerde Italianen het volkslied zongen konden we eigenlijk al zien wie de winnaar zou worden. Een nieuw penatlytrauma is geboren, de Engelsen zullen op zijn minst nog een jaar moeten wachten op een nieuwe finale en de Italianen hebben er aan de hand van de piepjonge Donnarumma een nationale held bij. Bovendien liet de mens zich weer eens van zijn zwarte kant zien op de anonieme social media.

Maar, wat is nu de eindstand in de poule?

En, wat is nu dan de eindstand in de Steets EK-poule, wil je weten? Daar gaan we:

Zonder notering moeten we hier eerst Joël vermelden met team Mart Smeets Natte Vinger. Joël is later ingestapt in een zelfverkozen 'spek-en-bonen' rol en is daarmee uitgesloten van klassementsdeelname. Zoals Cruijff had gezegd: "Als je niet wil verliezen ken je ook niet winnen."

Stijf onderaan staat Goudstaaf FC. Die goudstaaf brengt toch wat minder geluk dan we allemaal dachten. Wat wil je, als je Nederland op 2-2 tegen Oekraïne zet verdien je de punten ook niet. Dit is met geen mogelijkheid meer te redden. Geef 'm een schouderklopje als je bij ons langskomt - hij heeft het al moeilijk genoeg.

Op positie negen vinden we terug: Louis, met team Luwy. Vreemde teamnaam wel, maar mogelijk een verwijzing naar Loekie de leeuw, wat weer niet vreemd zou zijn gezien zijn obsessie voor alles wat met reclame en marketing te maken heeft. Zijn lage klassering is toch wel hét bewijs dat deze EK-poule niemand spaart, zelfs Mr. PXL niet. 

Barten delen niet alleen hun naam

Een gedeelde zevende plaats, met beide precies 290 punten, wordt ingenomen door niemand minder dan Bart K én Bart D. Dit kan toch geen toeval zijn!

Bart K. speelt met teamnaam STEEKA, dat is ongetwijfeld een verwijzing naar Steets en EK. Leuk bedacht, wel! Bart heeft wel als excuus dat hij tijdens het toernooi voor de tweede keer vader is geworden en we weten allemaal welke invloed een slaapgebrek op je voorspellende vermogens heeft. 

Bart K. deelt deze zevende positie dus met Bart D., die als werkelijk tenenkrommend fantasieloze teamnaam BDS heeft gekozen. Niet gek gezien zijn totale onwetendheid op vele gebieden en nu dus zoals bevestigd ook op voetbalvlak. 

Team creatie in de middenmoot

De zesde plaats wordt ingenomen door Arjen met de, voor iemand in een creatieve functie, qua creativiteit toch tegenvallende teamnaam Arjen3. Met een goede finale-voorspelling had hij nog een klein sprongetje kunnen maken.

De eerste week ging hij nog fier aan de leiding, maar we vinden hem nu terug in de middenmoot. Op de vijfde plek is geeindigd: Ron met teamnaam dosrondos. Hij verkondigde voor de start van het EK zijn favorietenstatus aan met de niet zo helderziende tekst: "Geef dat geld maar alvast aan mij, want ik ga toch wel winnen." 

Op plek vier, met 381 punten, vinden we Jasper, die het toernooi begon met teamnaam 'Dennis Bergkamp!', een verwijzing naar de langspeelplaat van Jack van Gelder die in 1998 een minuut bleef hangen toen Oranje de 2-1 tegen Argentinië maakte. Ook typerend voor Jasper, die mogelijk een beetje in die tijd is blijven hangen en wellicht met enig dedain neerkijkt op onze huidige, minder verfijnde voetballers, zoals cultheld Woutje Weghorst en de 'tank' Denzel Dumfries. 

Halverwege het toernooi veranderde Jasper zijn teamnaam naar 'Romelu Menama Lukaku Bergkamp'. Het heeft wel iets tragisch dat iemand de naam van de reusachtige (kijk dan hier, toen was hij 13, serieus) Belgische spits Googlet om zijn EK-poule-teamnaam te veranderen. 

Het podium met debutant Nick en klasbak Jan Willem

Dan komen we bij het podium. Op de laagste trede vinden we Nick, met de behoorlijk leuk gevonden teamnaam United Steets of Europe. Chapeau Nick, in je debuutjaar direct zo hoog scoren!

Op plaats twee staat Jan Willem met teamnaam Steets. Dat is raar, want hij speelt voor zichzelf en niet voor Steets. Maar goed, het zal zijn barmhartige insteek als partner wel zijn! Een prachtige prestatie van onze lead-developer. 

En de winnaar is...

En dan, als winnaar van de EK-poule, op de eerste plek, het hoogste podium. De Noa Lang van Steets: Jeftha! Talentvol, maar soms nog te onstuimig. Alhoewel, zijn status als talent mag hij na deze gewonnen titel toch wel van zich afwerpen. Jeftha mag zichzelf een jaar lang MEESTERVOORSPELLER van Steets noemen! Gedurende het toernooi is hij als een pingpongbal door het klassement gestuiterd, maar uiteindelijk geeft hij iedereen het nakijken. 

Gefeliciteerd Jeftha! 

En voor de datafreaks hieronder nog een overzicht van de stijgingen en dalingen per gespeelde ronde.