Joël: Je hebt wél iets te verbergen
Ik lees "Je hebt wél iets te verbergen" van Maurits Martijn en Dimitri Tokmetzis uit 2016. Waarom? Laatst las ik ergens dat privacy het nieuwe klimaat is. Vind ik een mooie vergelijking. We vinden privacy allemaal wel belangrijk, maar wat doen we er mee? We willen niet inboeten aan gemak en denken dat het allemaal zo'n vaart niet zal lopen.
Mensen hebben vaak geen idee waar hun data voor wordt gebruikt. Maar ook misbruikt. We gebruiken massaal WhatsApp, Instagram, Google Zoeken. Partijen die gratis diensten aanbieden in ruil voor inzicht in je privéleven. Apps luisteren mee, houden constant in de gaten waar je bent, hebben toegang tot jouw foto’s, weten met wie en waar je bent en wat hun interesses zijn. Jouw online foto’s worden gescraped, in commerciële databases gestopt en verkocht aan de hoogste bieder. Online word je gevolgd over verschillende websites. Niemand die weet waar al die data blijft en wie er nog grip op heeft.
Zelfs al 'heb je niets te verbergen,' je laat een spoor van informatie achter. We vinden het eng als een echt persoon bijhoudt waar jij de hele dag bent en wat je doet. Maar we vertrouwen dit blijkbaar wel toe aan grote commerciële bedrijven. Terwijl je eigenlijk geen idee hebt waar die data allemaal blijft. Onze privacy wordt schaars. Dit boek geeft daar een mooie en wat mij betreft broodnodige inkijk in.
Oordeel van de Steets-redactie: kijk, dit vinden we dwars! De privacy aankaarten, altijd goed. Dank je, Joël!